Spotkanie modlitewne składa się z pewnych elementów, nie muszą one występować zawsze wszystkie (prócz pierwszych 4), mają określone reguły, w którym momencie spotkania powinny wystąpić, ale ostatecznie czy i gdzie – to decyduje osoba prowadząca spotkanie rozeznając jak prowadzi Duch Św. Należy też pilnować się, by trzymać się nadanej linii, czyli np. gdy prowadzący kieruje modlitwę w stronę dziękczynienia, nie zaczynać modlitwy prośby.
1. Słowo Boże – powinno zajmować centralną część spotkania, wszystkie elementy występujące przed nim mają sens właśnie taki, że przygotowują nasze serca na to, by stały się żyzną glebą, na które Bóg – Siewca rzuci ziarno swojego Słowa. Należy je odczytać kilkakrotnie, za każdym razem dając czas na to, by mogło w nas „pracować”. Następnie osoba przygotowana lub ksiądz opiekun może wygłosić komentarz, a uczestnicy mogą podzielić się, jak rozważany fragment lub jedno zdanie, a nawet słowo przemówiło osobiście do nich, (czyli tak zwane „echo Słowa”). Bardzo ważne jest, by na końcu wystąpiła modlitwa odpowiedzi, czyli aby każdy uczestnik w modlitwie odniósł się do rozważanego Słowa i tego, co Ono w nim sprawiło (pocieszyło, zachęciło do działania, upomniało, nakłoniło do zmiany postępowania), może to być modlitwa skruchy, dziękczynienia, wielbiąca lub prośby o konkretne łaski, np. o wytrwanie w powziętych właśnie postanowieniach.
2. Zgromadzeni w imię Pana – jest to element, podczas którego uświadamiamy sobie że przyszliśmy tu nie dla siebie samych albo siebie nawzajem tylko dlatego, że zostaliśmy osobiście zaproszeni przez Jezusa, który jest też obecny tu pośród nas. Symbolem tego jest zapalona świeca. Ten element spotkania należy przeżyć na samym początku, od tego momentu nie rozmawiamy już o naszych prywatnych sprawach, ani nawet o sprawach organizacyjnych, skupiamy się tylko i wyłącznie na Panu Bogu, oddając ten czas do Jego dyspozycji.
3. Uwielbienie – o uwielbieniu jest oddzielna konferencja, jest to element, który powinien występować na każdym spotkaniu modlitewnym, nawet kilkakrotnie. Może wystąpić na początku, w odpowiedzi na Słowo lub na samym końcu. Pragnienie wielbienia Boga powinno towarzyszyć nam przez cały czas trwania spotkania a nawet długo po jego zakończeniu 🙂 Ważna jest forma wypowiadanej modlitwy wielbiącej – nie „uwielbiam Cię za…” tylko „uwielbiam Cię w…” lub „uwielbiam Ciebie, który jesteś…”
4. Modlitwa do Ducha Św. – nie jest to modlitwa prośby, nie prosimy w tym czasie za osoby, które nie znajdują się w gronie modlących, celem tej modlitwy jest przyzywanie Ducha Św. Do nas, do naszego konkretnego zgromadzenia, by Duch Św. przyszedł i działał wśród nas tu i teraz (a tak naprawdę, to byśmy my stworzyli w sobie dyspozycję na Jego działanie, na Jego prowadzenie, bo On jest z nami już od samego początku). Nie musi być długie, ale ma trwać tyle, ile trzeba :). Zazwyczaj występuje na początku (jako przygotowanie do uczestnictwa w spotkaniu modlitewnym) lub przed Słowem Bożym/ konferencją (jako przygotowanie nas do słuchania Pana).
5. Modlitwa dziękczynna – dziękujemy Bogu za Jego dary, łaski, działanie. Możne wprowadzać w uwielbienie lub może wystąpić jako odpowiedź na Słowo Boże.
6. Modlitwa skruchy – występuje, jeśli zostanie rozeznane, że jest taka potrzeba, by Boga za coś przeprosić, by potem w pełni móc otworzyć się na Jego działanie. Występuje raczej na początku spotkania, jeszcze przed uwielbieniem. Tą modlitwą można również odpowiedzieć Bogu na Jego Słowo, jeśli do tego Duch pobudza nasze serce.
7. Modlitwa prośby – prośby, czyli powierzanie Bogu naszych intencji powinno odbywać się raczej pod koniec spotkania lub w modlitwie odpowiedzi na Słowo. Specjalną formą modlitwy prośby jest modlitwa wstawiennicza za konkretną osobę, grupę osób lub za siebie nawzajem. Ona również, jeśli ma wystąpić, powinna mieć miejsce pod koniec spotkania.
8. Modlitwa do Maryi i przez Maryję – na początku lub na końcu spotkania, prosimy o jej pomoc w otworzeniu się na Ducha Św. Bądź wstawiennictwo w naszych intencjach.
9. Świadectwa – mogą pojawić się w Echu słowa, modlitwie odpowiedzi na Słowo albo niezależnie, pod koniec spotkania.
10. Nauczanie – komentarz do Słowa Bożego, orędzie wprowadzające, dłuższa katecheza formacyjna.
