Prowadzenie spotkania modlitewnego

„Cóż więc pozostaje, bracia? Kiedy się razem zbieracie, ma każdy z was już to dar śpiewania hymnów, już to łaskę nauczania albo objawiania rzeczy skrytych, lub dar języków, albo wyjaśniania: wszystko niech służy zbudowaniu.” 1 Kor 14, 26

„Lecz wszystko niech się odbywa godnie i w należytym porządku!” 1 Kor 14, 40

Oto podstawowe zadanie prowadzącego – pilnować, alby wszystko odbywało się godnie i w należytym porządku.

Porządku czyli:

  • brak chaosu, pomieszania modlitw
  • zgodnie z rozeznaną linią, zgodnie z prowadzeniem Ducha

Godnie czyli:

  • by uświadomić sobie obecność Boga
  • by uważnie słuchać Słowa Bożego, bo przecież właśnie teraz Bóg do nas przemawia
  • by była odpowiedź na Słowo, bo jak Bóg przemówił, to wypada odpowiedzieć
  • by była zgoda i jedność między uczestnikami

Cechy osoby prowadzącej spotkanie modlitewne:

  • powołana przez Boga – czyli nie jest to wyraz moich aspiracji lub na odwrót, nie odmawiam, bo z ludzkich pobudek nie chcę (nie ważne, że ja nie chcę, najważniejsze, że Bóg chce)
  • na co dzień stara się rozeznawać wolę Bożą, daje się prowadzić natchnieniom Ducha Św
  • oddała życie Jezusowi, Jezus jest na pierwszym miejscu
  • pokłada ufność w Bogu, w Jego obietnicach
  • odpowiedzialna – jak powierzy się jej prowadzenie, to poprowadzi
  • zna Pismo Św. albo podejmie wysiłek, aby się przygotować z rozeznanego fragmentu, by ewentualnie wyjaśnić trudności
  • używa charyzmatów (zwyczajnych i jeśli ma to nadzwyczajnych) i zachęca innych do używania
  • uzdrowiona wewnętrznie w podstawowy sposób, bez blokad, potrafi nawiązywać zdrowe relacje
  • zrównoważona emocjonalnie
  • A NAJWAŻNIEJSZE – chce służyć, osoba prowadząca spotkanie służy innym, oddaje się innym

Zadania osoby prowadzącej spotkanie:

  • rozpoczyna i kończy spotkanie (znak krzyża, zapalenie świecy lub wskazanie osoby zapalającej świecę, chyba że w grupie jest inna procedura zapalania)
  • koncentruje grupę na Chrystusie (orędzie na początku spotkania, zwrócenie uwagi na obecność Jezusa pośród nas)
  • zachęca innych do włączania się w modlitwę (nie holuje całego spotkania)
  • nadaje spotkaniu jednolity kierunek i charakter (wiąże elementy spotkania, elementy wynikają jeden z drugiego)
  • dba o to, aby modlitwa szła w kierunku wcześniej rozeznanym, ale też nieustannie wsłuchuje się w natchnienia jakie otrzymuje ona i członkowie grupy od Ducha Św
  • zachęca do odpowiedzi na Słowo Boże
  • pobudza do uwielbienia, używania darów, śpiewu, gestów, dzielenia się, świadectw
  • zwraca uwagę na porządek (upomina, jeśli ktoś miesza modlitwy, łamie jedność)
  • decyduje w sytuacjach nieprzewidzianych, w tym na bieżące natchnienia od Ducha Św
  • prowadzi nauczanie – na przykład zwraca uwagę na coś, co jest ważne dla wspólnoty, np – otwórzcie się na dary, wzbudźcie w sobie pragnienie, aby Duch Św działał w Was tak, jak sam chce, może uczyć modlitwy równoczesnej, w językach, zwraca uwagę na formę uwielbienia: uwielbiam w lub ty który jesteś, a dziękuję za…

Osoba prowadząca nie może:

  • manipulować
  • narzucać swoich planów
  • nie może być zdominowana przez problem, co utrudnia jej zachowanie wewnętrznej równowagi

Uczestnicy są odpowiedzialni za tok spotkania w sposób następujący:

  • akceptują osobę prowadzącą – czyli poddają się jej prowadzeniu, nie krytykują, wspomagają poprzez aktywne włączanie się w modlitwę, przez postawę, życzliwość
  • dzielą się po spotkaniu swoimi spostrzeżeniami (dobre i złe strony) w celu zbudowania i wyeliminowania błędów ku lepszemu wzrostowi, intencja ma być dobra, życzliwa (stąd też osoba prowadząca ma być wolna od wewnętrznego nieuporządkowania, by umiała dobrze przyjąć ewentualne negatywne uwagi nie jako obrazę siebie czy utwierdzenie się w przekonaniu, że jednak się do tego nie nadaje)